Objaśnienia
Temperatura
Wymagana temperatura zawsze w znacznym stopniu jest zależna od potrzeb zwierząt i roślin występujących w akwarium. Idealna temperatura dla większości tropikalnych rybek ozdobnych wynosi od 23 do 26°C. Są jednak także takie gatunki, które potrzebują niższej lub wyższej temperatury, przykładowo błyszczek tęczowy, który preferuje niższe temperatury (od 18 do 20°C), lub ciepłolubna paletka, która najlepiej czuje się dopiero w temperaturze od 28 do 30°C. Także większość roślin nie lubi zbyt niskich temperatur – dla nich odpowiednie będzie 20–27°C.
Wartość pH
Wartość pH lub „kwasowość” wskazuje, jak bardzo kwasowa lub zasadowa (alkaliczna) jest woda. Jest to miara stężenia składników kwasowych lub zasadowych w roztworze wodnym. Czysta woda reaguje neutralnie, a jej wartość pH wynosi 7. Jeśli przeważają składniki kwasowe, wartość pH spada poniżej 7. Jeśli przeważają składniki zasadowe, wartość pH zwiększa się powyżej 7.
Twardość całkowita
Twardość całkowita (GH) określa ilość rozpuszczonych w wodzie soli magnezu i wapnia. Jeśli ilość tych soli jest niewielka, woda jest miękka, a przy większej ilości nazywa się taką wodę twardą. Wartość tę podaje się w stopniach twardości, przy czym 1 °dH odpowiada 10 mg/l rozpuszczonego tlenku wapnia.
Twardość węglanowa
Twardość węglanowa (KH) charakteryzuje ilość jonów wodorowęglanowych w wodzie i jest ściśle wiązana z wartością pH. Wodorowęglany pełnią w wodzie akwariowej funkcję buforową i uniemożliwiają gwałtowne zmiany wartości pH. Jeśli ilość jonów wodorowęglanowych jest zbyt niska, może dojść do zmniejszenia wartości pH (zapaść kwasowa), które stwarza śmiertelne zagrożenie dla wielu ryb i roślin. Jony wodorowęglanowe pozostają w równowadze z rozpuszczonym w wodzie dwutlenkiem węgla. Dwutlenek węgla jest ważnym źródłem pożywienia dla roślin w procesie fotosyntezy. Z tego względu właściwa twardość węglanowa jest istotna dla ich wzrostu.
Amon/amoniak
Jon amonu powstaje podczas mineralizacji azotu. Azot związany organicznie z resztkami pokarmu i ekskrementami (na przykład w białkach) jest przekształcany przez bakterie rozkładające białka i uwalniany w postaci nieorganicznych jonów amonu. W zależności od wartości pH w wodzie występuje równowaga między jonami amonu (NH4+) i amoniakiem (NH3). W przypadku wartości pH poniżej 7 dominują jony amonu, podczas gdy przy wartościach pH powyżej 7 zwiększa się ilość amoniaku. Amoniak jest bardzo niebezpieczny, ponieważ zakłóca oddychanie rybek akwariowych i blokuje ważne funkcje życiowe. Rośliny wodne wykorzystują amon jako źródło azotu. Jeśli filtr akwariowym jest sprawny, amon jest szybko utleniany przez bakterie nitryfikacyjne poprzez azotyn do azotanu. Kiedy ten łańcuch procesowy zostanie zaburzony, może dojść do nagłego wzrostu amonu/amoniaku.
Azotyn
Jony azotynów (NO2–) i jony azotanów (N03–) powstają w nazywanym „nitryfikacją” procesie rozkładu związków azotu przy obecności tlenu. Azotyn jest silnie toksyczny dla ryb i mięczaków. Powoduje zahamowanie transportu tlenu we krwi i uniemożliwia oddychanie komórkowe. Z reguły powstający z amonu azotyn jest szybko utleniany przez bakterie nitryfikacyjne do stosunkowo nieszkodliwego azotanu. Kiedy ten proces utleniania bakteryjnego zostanie zahamowany, przykładowo przez nowy materiał filtracyjny, może dojść do niekorzystnego wzrostu stężenia azotynów. Azotan jest produktem końcowym nitryfikacji i w mniejszym stopniu wpływa na życie oraz kondycję ryb i mięczaków. Źródłem związków azotu w akwarium są w pierwszej kolejności białka pochodzące z resztek pokarmu, jak również ekskrementy i produkty rozkładu organicznego. Występujące w akwarium stężenia azotanów nie mają zwykle szkodliwego działania, ale przy zwiększonym stężeniu może wystąpić wzmożony wzrost glonów.
Azotan
Jony azotynów (NO2–) i jony azotanów (N03–) powstają w nazywanym „nitryfikacją” procesie rozkładu związków azotu przy obecności tlenu. Azotyn jest silnie toksyczny dla ryb i mięczaków. Powoduje zahamowanie transportu tlenu we krwi i uniemożliwia oddychanie komórkowe. Z reguły powstający z amonu azotyn jest szybko utleniany przez bakterie nitryfikacyjne do stosunkowo nieszkodliwego azotanu. Kiedy ten proces utleniania bakteryjnego zostanie zahamowany, przykładowo przez nowy materiał filtracyjny, może dojść do niekorzystnego wzrostu stężenia azotynów. Azotan jest produktem końcowym nitryfikacji i w mniejszym stopniu wpływa na życie oraz kondycję ryb i mięczaków. Źródłem związków azotu w akwarium są w pierwszej kolejności białka pochodzące z resztek pokarmu, jak również ekskrementy i produkty rozkładu organicznego. Występujące w akwarium stężenia azotanów nie mają zwykle szkodliwego działania, ale przy zwiększonym stężeniu może wystąpić wzmożony wzrost glonów. Właściwa wartość azotanów jest szczególnie ważna dla zdrowego i efektywnego wzrostu roślin. Tym samym w akwarium z dużą liczbą roślin potrzeba znacznie wyższych wartości niż w akwarium z mniejszą liczbą roślin. Dla typowego akwarium wielogatunkowego z niewielką liczbą roślin idealne byłyby zatem wartości od 5 do 15 mg/l. W zbiornikach z większą ilością roślin, jak w przypadku aquascapingu lub w holenderskich akwariach roślinnych, często występują wartości od 20 do 30 mg/l. Z kolei w akwariach biotopowych, w których często nie ma roślin, należy utrzymywać te wartości na jak najniższym poziomie. Krótko mówiąc, azotan jest ważnym składnikiem odżywczym dla roślin, ale jeśli w akwarium hodowane są ryby, jego poziom powinien być jak najniższy. Ważne jest, aby wartości nie były ani zbyt wysokie, ani zbyt niskie, co pozwoli uniknąć wzrostu glonów.
Fosforan
Fosforany to ważne substancje odżywcze dla wszystkich roślin, które są niezbędne w procesie metabolizmu każdej żywej komórki. Fosforany dostają się do wody akwariowej przez pokarm, a także przez obumierające części roślin i procesy rozkładu materii organicznej. Fosforany dostają się do akwarium również z wodą wodociągową. Kiedy ilość fosforanów jest obniżana przez rośliny, występuje dynamiczna równowaga między „podażą a popytem”. Dopiero niekontrolowany wzrost zawartości fosforanów stwarza problemy takie jak silny wzrost glonów. Fosforany uznaje się za czynnik ograniczający wzrost glonów nitkowatych. Właściwa wartość fosforanów jest szczególnie ważna dla zdrowego i efektywnego wzrostu roślin. Tym samym w akwarium z dużą liczbą roślin potrzeba wyższych wartości niż w akwarium z mniejszą liczbą roślin. W przypadku akwarium wielogatunkowego z niewielką liczbą roślin i dużą liczbą ryb należy dążyć do uzyskania jak najniższej wartości. Ze względu na zwykle większą liczbę zwierząt w połączeniu z większymi ilościami pokarmu często występuje już dość wysoka podaż fosforanów, którą można zredukować przez regularną i obfitą wymianę wody. Wartość nie powinna przekraczać 0,05–0,1 mg/l. W przypadku akwarium z dużą liczbą roślin może to już jednak wyglądać inaczej, w związku z czym może być konieczne dodatkowe nawożenie, aby osiągnąć idealne wartości od 0,1 do 0,3 mg/l. Ważne jest, aby wartości nie były zbyt wysokie, co pozwoli uniknąć wzrostu glonów.
Chlor
Niekiedy w celu dezynfekcji do wody wodociągowej dodawany jest również chlor. Nawet bardzo małe ilości chloru mogą zaszkodzić rybkom i innym mieszkańcom akwarium, w związku z czym musi on zostać usunięty z wody przed wlaniem jej do akwarium.
Zawartość żelaza
Żelazo jest niezbędne do wzrostu roślin. Zwykle wystarcza stężenie od 0,1 do 0,2 mg/l. Wyższe dawki sprzyjają powstawaniu glonów czerwonych, takich jak glony pędzelkowate i te gatunku Compsopogon.
Zawartość tlenu
Wszystkie zwierzęta i rośliny potrzebują tlenu, więc jest to bardzo ważny składnik. W dobrze obsadzonych akwariach rośliny produkują wystarczającą ilość tlenu w ciągu dnia. Konieczne może być jednak dodatkowe napowietrzenie akwarium nocą, ponieważ rośliny i ryby potrzebują tlenu również w tym czasie. W każdym razie ważne jest zapewnienie odpowiedniej wymiany gazowej w akwarium.